De Poolse psychiater Dabrowski beschreef in zijn theorie van Positieve Desintegratie een groep mensen die breken met een basale, geautomatiseerde kijk op het leven door op een geïndividualiseerde, kritisch geëvalueerde wijze structuren van waarden en normen te ontwikkelen.
Deze hiërarchie van waarde en normen functioneert als een ijkpunt van waaruit alle dingen worden bezien. Deze gevorderde ontwikkeling is mogelijk omdat deze mensen meer dan gemiddeld "ontwikkelingspotentieel" bezitten.
Dit ontwikkelingspotentieel bestaat uit drie belangrijke aspecten: een verhoogde ervaring van prikkels als gevolg van verhoogde gevoeligheid van het centraal zenuwstelsel, specifieke vaardigheden en talenten, en een sterke drang naar autonome groei.